Wolfaartsdijk 1 – De Meeuwen 1 Zoutelande, 7 november 2023

Bij Wolfaartsdijk, in goed Zeeuws ‘Wolfersdiek,’ denken we aan het Veerse meer, recreatie, motor- en zeilbootjes,

surfers, ligplaatsen, exoten zoals de Japanse kruiskwal, recreatiecomplexen, palingvissers- en rokers, goede restaurants en Berteld v d Velde (die daar lang geleden is gaan wonen) en Ajaxtalent Olivier Aerssens (die zijn voetballoopbaan bij Wolfersdiek begon).

Wolfersdiek

Wolfersdiek is een gezellig clubje. Opgericht in juli 1946. Sinds de zomer van 1947 trapt men hier een balletje. Het complex werd gedeeld met de korfbal en er werd snoep en drank verkocht vanuit een houten huisje. In 1953 trof de Watersnoodramp ook Wolfaartsdijk. Het veld stond vier weken onder water. Een noodveld elders op het dorp betekende dat er toch door gevoetbald kon worden. Echter, eerst moesten de koeien van het veld gehaald worden. In dat veldje schijnt ook een kersenboom te hebben gestaan. Die is – volgens overlevering – na klachten van tegenstander Arnemuiden uiteindelijk gekapt. In 1968 kwam er nieuwe accommodatie (twee kleedkamers, elk met 1 douche met een toko tussen in). Een kantine (een omgebouwde kantinekeet) werd in 1974 geplaatst. De echte (stenen) kantine) kwam er in 1984. Het eerste elftal speelde lange tijd in de vierde klas. Vorig seizoen promoveerde het elftal naar de derde klas via kampioenschap. Het complex ziet er leuk uit. Er is een groen grasveld (hoofdveld) met een kleine tribune en een kwalitatief goed kunstgrasveld met uitstekende verlichting. De kantine is klein, maar errug gezellig.

Wolfaartsdijk begon met vier punten aan dit duel en Meeuwen had met zijn ongeslagen status (15 punten uit 5 wedstrijden) de eer hoog te houden. Op deze dag opende Wolfaartsdijk zijn stevig verbeterde hoofdveld (toplaag, drainage, verharding rondom en afrastering). Maar de wedstrijd werd op het aangrenzende kustgrasveld afgewerkt.

Helaas aan Meeuwenkant veel goede voetballers in burgertenue langs de kant. Gerucht ging dat de trainer bijna alle bepalende spelers een weekje rust gegeven omdat hij het zo gênant vond om ongeslagen kampioen te worden (grapje). De afwezigheid van veel basisklanten (Menno, Jordan, Robin, Gino, Kevin en Marc die afwezig was i.v.m. vakantie) was uiteraard van invloed. Zodoende een mooie kans voor de vervangers om zich te laten zien en zich in de ploeg te spelen. Het veldspel en de accuraatheid van de Meeuwtjes leed zeker door de noodzakelijke vervangingen. Automatismen waren er minder. Aan de andere kant bepaalde ook dit elftal het tempo van de wedstrijd (lange tijd met een man minder). En was – naar mijn gevoel – uiteindelijk kwalitatief beter dan de tegenstander. Zeker in de tweede helft. De tegenstander was echter effectiever en benutte de kansen beter. Meeuwen verprutste vier tot vijf goede kansen.

Daarom achteraf het gevoel dat er hier meer te halen was! De drie punten bleven helaas dus aan de boorden van het Veerse meer liggen. Het moet gezegd: de wolves hadden een tomeloze inzet, een stevige fysiek en de drang naar voren als er ruimte lag. En Jesse moest toch enkele malen zijn klasse tonen, overigens net als zijn opponent in het andere doel.

Eerste helft

De eerste helft begon aftastend. In minuut 15 was er direct rood voor Jur. Hij torpedeerde (haakte opzettelijk –vroeger heette dat ‘lubte’) de spits die zonder bal op weg was naar de Meeuwengoal. Omdat de bal hard voor de spits uit gespeeld werd, had Jesse (die even twijfelde of ie moest uitkomen) deze in de 16 vermoedelijk zo kunnen oppakken, zonder dat de spits erbij had kunnen komen. Dus moest Meeuwen lange tijd met 10 man verder en dat liep in het begin stroef. Maas raakte in de 30ste minuut met een bekeken schot de lat. In de 38ste minuut kwam Wolfaartsdijk op voorsprong (1-0)), na balverlies in de verdediging. Vlak voor rust een hard schuiver van Delano in de hoek. De keeper redde bekwaam.

Tweede helft

In de tweede helft zagen de 124 toeschouwers een stevig aandringend Meeuwen. Sammy kreeg al snel enkele mogelijkheden. Met Pim in de ploeg, en de steeds inschuivende Maas en af en toe Vinni die ook voor zijn kansjes ging, werden de wolves in en tegen de 16 vastgezet. Pim schoot de 1-1 binnen in minuut 5. Wolfersdijk schoot de 2-1 binnen in minuut 65. Die voorsprong werd door een stevige verdediging gekoesterd. Meeuwen kwam er niet meer door en bleef de ballen in het drukke centrum pompen, waar de grote jongens stonden. Plan B was er niet en voorzetten vanaf de achterlijn kwamen er weinig. De linkerkant werd vaak overgeslagen. In de 80ste minuut was er een serieuze kans voor Vinni na een voorzet van Delano.

Zo werd het een kat en muisspelletje en een meeslepend voetbalgevecht. Met veel tragiek: zoals spelers met de koppen tegen elkaar, een overduidelijk geblesseerde wolves-keeper, die kennelijk onvervangbaar was (of een andere keeper was niet voorradig). De hemelpoort die in de loop van de tweede helft het veld bijna onder water zette. Het kunstlicht dat nodig was om de wedstrijd goed te kunnen volgen en sfeer bracht. En tenslotte een vermakelijke scheidsrechter.

Meeuwen bleef tot de laatste seconde strijd leveren maar kwam niet meer tot scoren. Helaas, tegen Axel en Lebo zat het de ploeg mee, maar deze middag niet. De wissels waren: Pim voor Sammy (minuut 55), Max voor Wessel (minuut 75) en Sem voor Sven (70ste minuut). Boy bleef op de bank. Helaas voor hem!

De tactiek van de wolves klopte ook buiten het veld. De trekking van de lootjes (verkoop – onder begeleiding – door de jongste loot van de vereniging. Met de trekking na afloop in de kantine (en niet in de rust). Daar is over nagedacht!

Conclusie

Mijn man of the match was: Delano. Net terug van een serieuze en langdurige blessure en nu al uitstekend in vorm en vechtend voor elke meter. Een lichtend voorbeeld voor deze jonge ploeg.

Bij de mooie terugtocht langs het Veerse meer kwam er een (voor de hand liggend) ideetje boven, namelijk carpooling. Veel meeuwenmensen bezoeken de uitwedstrijden. Dat is reuze fijn en een ondersteuning voor Meeuwen 1.Wat opvalt, is dat er mensen zijn die alleen reizen of met z’n tweeën. Bewust of onbewust. Dat zou best efficiënter kunnen, in deze tijd van milieu– en kostenbewustzijn. Samen rijden (vier personen per auto) zou mooi zijn, als men dat ziet zitten. Dus met meer supporters naar de uitwedstrijden in hetzelfde aantal auto’s. Of met hetzelfde aantal supporters in minder auto’s naar de uitwedstrijd rijden! Liefst de eerste variant. Aanbod van een plek in de auto in combinatie met de vraag om mee te rijden. Via de meeuwenpagina op Twitter bijvoorbeeld, aangeven dat je ruimte hebt of de vraag of je mee kunt rijden. Gezamenlijk de kosten delen. Valt dat ideetje in te koppen supporters? Andere suggesties zijn welkom!

PS Aan de malaise van deze middag deed ook de camera van de fotograaf van dienst mee. Daarom helaas geen beelden van de eerste helft (die ook niet zo interessant was!).

Voor de beelden van deze wedstrijd, klik op onderstaande foto:

Volgende week De Meeuwen 1 – Patrijzen 1, aanvang 14.30 uur. Kom naar ‘D’ n hoge Hilt’ om je favoriete ploeg hartstochtelijk aan te moedigen.